Μπαΐρα Κλειώ Πηγή: Ι.Π.Ε.Τ. © Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης

εκτύπωση θέματος

Ο Δήμος Παγγαίου έχει πληθυσμό 4638 κατοίκους και έκταση 80 km2. Είναι ορεινός, σκαρφαλωμένος στις βορειοδυτικές πλαγιές του όρους Παγγαίου (1956μ), μέσα στο περίφημο καστανοδάσος του, με τρεχούμενα νερά και πλούσια βλάστηση. Από το φυσικό αυτό μπαλκόνι αγναντεύει ο επισκέπτης τον κάμπο των Φιλίππων και τα όρη Φαλακρό και Μενοίκιο, κατάληξη της οροσειράς της Ροδόπης. Οι Κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Έδρα του Δήμου είναι η Νικήσιανη.

Το Παγγαίο είναι, μετά τον Όλυμπο, το πιο ιστορικό βουνό της Ελλάδας Το όνομά του το πήρα κατά τον Πλούταρχο από τον Παγγαίο γιο του Άρη και της Κριτοβούλης. Στην εποχή του Ομήρου ονομαζόταν Νύσα και αργότερα Καρμάνιο. Κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους και τη λίθινη εποχή. Οι πρώτοι κάτοικοι λεγόταν Δερρίοπες. Το 1800 π.χ. εμφανίστηκαν τα πρώτα Θρακικά φύλα και το 1500 π.χ. οι Πελασγοί, λαοί άγριοι και πολεμικοί. Το 1400 π.χ. έφτασαν εδώ οι Φοίνικες του Κάδμου που ήταν πολιτισμένοι, άριστοι μεταλλωρύχοι και ερευνητικοί. Τα κυριότερα θρακικά φύλα που κατοικούσαν το Παγγαίο ήταν οι Δόβηρες στα βόρεια. Δυτικά κατοικούσαν οι Παίοπλες, οι Παίρνες και οι Αγριάνες. Στο νότιο τμήμα ήταν οι Πιερείς και στο ανατολικό οι Σιάοι και Πράσιοι. Το έτος 470 π.χ. έρχονται στην περιοχή οι Αθηναίοι με σκοπό να καταλάβουν τα μεταλλεία του Παγγαίου. Τα πλούσια κοιτάσματα χρυσού του Παγγαίου, προσέλκυσαν και τους Μακεδόνες που το 358 π.χ. επί Φιλίππου του Β ίδρυσαν την πόλη των Φιλίππων. Η ακμή της Μακεδονικής δυναστείας στηρίχθηκε εξ’ ολοκλήρου στην εκμετάλλευση των χρυσορυχείων του Παγγαίου. Από την ξυλεία του Παγγαίου οι Μακεδόνες ναυπήγησαν τον πολεμικό τους στόλο. Το 168 π.χ. την περιοχή κατοικούσαν οι Ρωμαίοι. Το 42 π.χ. στη μάχη των Φιλίππων, τα στρατεύματα του Αντωνίου Οκταβιανού νίκησαν τους δημοκρατικούς Βρούτο και Κάσιο, με αποτέλεσμα να αλλάξει το πολίτευμα στη Ρώμη.

Σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα υπάρχουν κτίρια συνυφασμένα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Οι πλατείες με τις βρύσες και τα τρεχούμενα νερά, τα σοκάκια με τα παλιά σπίτια δίνουν μια διαφορετικότητα που προκαλεί θετικά. Ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να προσκυνήσει στη Μονή Εικοσιφοίνισσας και να θαυμάσει τα αξιοθέατα της ευρύτερης περιοχής του Παγγαίου, του Σπηλαίου Αλιστράτης, να βρεθούν στα γραφικά ταβερνάκια του Δήμου Παγγαίου και στα ειδυλλιακά καφέ, να απολαύσουν την ντόπια κουζίνα και τη μοναδική θέα. Επίσης μπορούν να παραβρεθούν στις ελκυστικές πολιτιστικές εκδηλώσεις και την αναβίωση εθίμων και παραδόσεων, όπως το έθιμο των Αράπηδων στην εορτή του Αγίου Ιωάννη και το «κάψιμο των ψίλων» παραμονές των Απόκρεω.

Τόπος προσευχής και θρησκευτικής κατάνυξης εδώ και εκατοντάδες χρόνια, το Παγγαίο έγινε γνωστό από τα βυζαντινά χρόνια για τα μοναστήρια του. Κορυφαία μοναστήρια είναι αυτό της Εικοσιφοινίσης που έχει σαν κτήτορα τον Όσιο Γερμανό, η Μονή του Αγίου Δημητρίου στη Νικήσιανη, τα ερείπια της Μονής του Αγίου Γεωργίου στο Παλαιοχώρι και η Μονή του Αγίου Ιωάννου σε ύψωμα του Παγγαίου πάνω από τη Νικήσιανη.

Μοναδικής ομορφιάς ορεινά μονοπάτια μέσα σε δάση από καστανιές και οξιές δίπλα σε τρεχούμενα νερά και θαυμάσια αγριολούλουδα, ανοίγονται μπρος στον επισκέπτη ο οποίος μπορεί να κάνει ορειβασία στις απόκρημνες πλαγιές και να επισκεφθεί σπήλαια δυσπρόσιτα και εγκαταλελειμμένες στοές μεταλλείων. Στην κορυφή του Παγγαίου υπάρχει χιονοδρομικό κέντρο όπου υπάρχουν ορεινά καταφύγια.