Μπαΐρα Κλειώ Πηγή: Ι.Π.Ε.Τ. © Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης

εκτύπωση θέματος

Ο Δήμος Ελευθερούπολης αριθμεί 11400 κατοίκους. Έχει έδρα την Ελευθερούπολη που απέχει 17 χλμ. βορειοανατολικά από την Καβάλα και είναι πολύ κοντά σε γραφικά χωριά του Παγγαίου όπως η Νικήσιανη, το Παλαιοχώρι, η Μεσορόπη και η Μουσθενή. Στα οριά του ο Δήμος Ελευθερούπολης περιλαμβάνει και τους συνοικισμούς Ακροβουνίου, Χορτοκοπίου και Εξοχής και τα δημοτικά διαμερίσματα Κοκκινοχώματος, Αντιφιλίππων, Αμισιανών και Χρυσοκάστρου. Η Ελευθερούπολη φημίζεται για παραδοσιακό οικισμό της που υπήρξε από τις αρχαιότερες κωμοπόλεις της Ανατολικής Μακεδονίας και ήταν γνωστός με την ονομασία «Πράβι». Ο οικισμός ιδρύθηκε επί Τουρκοκρατίας στους πρόποδες του Παγγαίου και του Συμβόλου, κατοικήθηκε κυρίως από Έλληνες ενώ γύρω συναθροίστηκαν οι μεν Οθωμανοί στο κέντρο της σημερινής Ελευθερούπολης, οι δε αθίγγανοι στη συνοικία που μέχρι σήμερα είναι γνωστή ως «Γύφτικα». Τα κτίρια που σώζονται είναι πανέμορφα και δίνουν μια εικόνα για την αρχιτεκτονική της εποχής. Ξεχωρίζουν το 2ο Δημοτικό και το κτίριο Χατζηνικολάου που αξιοποιείται ως πολιτιστικό κέντρο.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι η περιοχή κατοικήθηκε αδιάκοπα από την ύστερη νεολιθική εποχή (4000 π.χ.) μέχρι και τα ιστορικά χρόνια. Το δεύτερο μισό του 7ου αιώνα περιήλθε στους Θάσιους και ακολούθησαν τον 5ο αιώνα οι Αθηναίοι. Η Μακεδονική εποχή αντιπροσωπεύεται από όστρακα αγγείων που βρέθηκαν στο λόφο, ενώ η ελληνιστική που ακολούθησε αντιπροσωπεύεται κυρίως από πλούσια κτερίσματα του ελληνιστικού τάφου (2ου αιώνα π.χ.) που βρέθηκαν κάτω από τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου και από ένα αγγείο με 2 νομίσματα της εποχής των τελευταίων Μακεδόνων Βασιλέων. Από την πόλη περνούσε η αρχαία Οδός που είχε ακολουθήσει ο Ξέρξης κατά την εκστρατεία του στην Ελλάδα.

Σήμερα η πόλη διαθέτει όλες τις ανέσεις μιας μεγάλης πόλης διαπερνώντας τα στοιχεία της επαρχίας.

Πολύ κοντά βρίσκονται τα λουτρά των Ελευθερών αλλά και το χρυσοφόρο Παγγαίο που το περιβάλλουν ιστορίες ακόμη και από τη μυθολογία μας. Θρύλοι και ιστορίες από τη μυθολογία και την αρχαιότητα αναφέρουν το Παγγαίο ως χρυσοφόρο όρος στο οποίο έζησε ο Ορφέας και είχε το ιερό του ο Θρακοφρυγικός Θεός Διόνυσος.

Σήμερα το Παγγαίο διατηρεί την ομορφιά του και είναι ένας καταπράσινος παράδεισος πνιγμένος στα έλατα, τα πεύκα και όλων των ειδών τα δασώδη δένδρα, ιδανικός τόπος για τους λάτρεις του βουνού που καταφθάνουν για ημερήσιες ή πολυήμερες εκδρομές. Το Παγγαίο όμως είναι διάσπαρτο και από υπέροχες μονές με σπουδαία ιστορία, όπως η Μονή Εικοσιφοίνισας που θεωρείται λίκνο της Ορθοδοξίας, η Μονή του Αγίου Δημητρίου στη Νικήσιανη, η Μονή της Υπαπαντής, ένα παλαιοημερολογίτικο μοναστήρι που κτίσθηκε από την Ηγουμένη Φαιδρωνία, η Μονή της Παναγίας της Παγγαιώτισας. Πολλές Μονές έχουν θέα το Άγιο Όρος.