08/04/2006
Θάσος

Πάντσογλου Χρήστος
Πηγή: Ι.Π.Ε.Τ.
© Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης

ΧΛΩΡΙΔΑ
Τα τοπία που συναντούμε σε όλο σχεδόν το νησί χαρακτηρίζονται από εκτεταμένα πευκοδάση, ελαιώνες και μακία βλάστηση, που διακόπτονται από υγρές ρεματιές με πλατάνια και μικρές καλλιεργημένες εκτάσεις. Ειδικότερα στη νότια πλευρά κυριαρχούν οι γυμνές απότομες βραχώδεις ακρογιαλιές με τους αραιούς θαμνότοπους και τους ελαιώνες.
Η ενδημικότητα πολλών φυτών αυξάνει τη σπουδαιότητα της Θασίτικης φύσης. Τρία είδη: (Aethionema saxatile ssp. oreophilum, Anthemis cretica ssp. cretica, Haplophyllum balcanicum), συμπεριλαμβάνονται στο Ευρωπαϊκό Κόκκινο Βιβλίο για τα φυτά (European Red Data list).

Οι θαμνότοποι στα χαμηλότερα υψόμετρα με αείφυλλα, σκληρόφυλλα, πλατύφυλλα είδη παρατηρούνται σε μεγάλη έκταση στο νησί. Κυριότερα είδη είναι η κουμαριά (Arbutus unedo), το πουρνάρι (Quercus sp.), η κουτσουπιά (Cercis silliquastrum), τα σπάρτα (Spartium junceum), το φιλλίκι (Phillyrea media), τα ρείκια (Erica sp.), οι βελανιδιές (Quercus sp.), οι τσικουδιές και τα σχίνα (Pistacia sp.), οι φούσκες (Colutea sp.), οι λυγαριές (Vitex agnus – castus) κλπ.
Ανάμεσα στα θαμνοτόπια φυτρώνουν πολλά είδη αρωματικών φυτών και βοτάνων. Σημαντικότερα είναι η ρίγανη, το θυμάρι, το δενδρολίβανο, η φασκομηλιά, η μυρτιά.

Τα εναπομείναντα πευκοδάση, μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 1984, 1985 και 1989, εμφανίζονται παντού γύρω από το νησί και χαρακτηρίζονται από τα είδη: Θασίτικο πεύκο ή αλλιώς τραχεία πεύκη (Pinus brutia) στις χαμηλότερες περιοχές και Μαυρόπευκο (Pinus nigra) στις υψηλότερες περιοχές μέχρι την κορυφή του. Σήμερα μετά από αναδασώσεις και φυσική αναβλάστηση το νησί άρχισε να ξαναποχτά το παλιό του χρώμα. Άλλα είδη που σχηματίζουν μικρότερες δασικές εκτάσεις είναι η καστανιά (Castanea sativa), στη περιοχή Ραχωνίου και Ποταμιάς, και το πλατάνι σε διάφορα ρέματα του νησιού. Σημαντική επίσης είναι και η παρουσία του κέδρου (Juniperus excelsa) στις βραχώδεις εκτάσεις της περιοχής Θεολόγου.


Αραιά αιωνόβια πευκοδάση, ανοιχτά λιβάδια και βραχότοποι αποτελούν τους βιότοπους πάνω από τα 800μ. υψόμετρο.
(Φωτογραφία: Πάντσογλου Χρήστος)
Θαμνότοποι από πουρνάρια, κουμαριές και αγριοκουμαριές στα χαμηλότερα υψόμετρα του Υψάριου, αποτελούν και τα κύρια βοσκοτόπια για τα γίδια, που γυρνούν ελεύθερα παντού στο νησί. Κουμαριά (Arbutus unedo).
(Φωτογραφία: Πάντσογλου Χρήστος)
Η Φούσκα (Colutea arborescens) χαρακτηριστικός φυλλοβόλος θάμνος με ύψος μέχρι 2 μ. συναντάται στα χαμηλότερα υψόμετρα του νησιού.
(Φωτογραφία: Πάντσογλου Χρήστος)
Οι ανεμοδαρμένες ακρογιαλιές της βορειοδυτικής πλευράς, όπου φυτρώνουν αείφυλλοι θάμνοι, πεύκα και ελιές μέχρι τα όρια της θάλασσας, σχηματίζονται από πλατιά στρώματα με κροκάλες και βράχια. Στον ορίζοντα η Χαλκιδική και το Άγιο Όρος (Άθως).
(Φωτογραφία: Πάντσογλου Χρήστος)
Ανάμεσα στα θαμνοτόπια φυτρώνουν πολλά είδη αρωματικών φυτών και βοτάνων. Η φασκομηλιά (Salvia officinalis) πασχίζει να ανθίσει μέσα από τα πουρνάρια, που την αγκαλιάζουν ασφυκτικά.
(Φωτογραφία: Πάντσογλου Χρήστος)
Σημαντικά τα δασικά οικοσυστήματα του νησιού στα οποία συναντά κανείς πεύκα και κέδρους.
(Φωτογραφία: Πάντσογλου Χρήστος)
Ανάμεσα σε θάμνους και ελαιώνες και στις άκρες των δρόμων φυτρώνουν οι εντυπωσιακές Δρακοντιές ή Φιδόχορτα (Dracunculus vulgaris), που ξεπερνούν σε ύψος το ένα μέτρο, ενώ διαθέτουν ένα βαρύ και δυσάρεστο άρωμα που προσελκύει τα έντομα.
(Φωτογραφία: Πάντσογλου Χρήστος)

Ήχοι - Βίντεο
Δεν υπάρχουν αρχεία ήχου και βίντεο.

Άλλα Αρχεία
Φυσικό περιβάλλον της νήσου Θάσου.
(Μέγεθος: 245 kb)  (Πηγή: ΝIKOΛAOΣ EΛEYΘEPIAΔHΣ)