Αναζητήστε στην Πύλη

Σύνθετη αναζήτηση
 
Αρχική 28 Μαρτίου 2024
Περιβάλλον Έδαφος / Υπέδαφος Ανατολική Μακεδονία και Θράκη Νομός Έβρου Δήμος Φερών

Ήχοι - Βίντεο
Δεν υπάρχουν αρχεία ήχου και βίντεο.

Σχετικοί Σύνδεσμοι
Ιστοσελίδα Ινστιτούτου Πολιτιστικής Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας
Θρακικός Ηλεκτρονικός Θησαυρός

’λλα Αρχεία
Δεν υπάρχουν αρχεία.
Συντεταγμένες Στοιχείου
Δεν έχουν καταχωρηθεί.       
ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Φυσική Γεωγραφία
Πολιτική Γεωγραφία
Έδαφος / Υπέδαφος
Κλίμα
Νερά
Χλωρίδα / Βλάστηση
Πανίδα
Ανθρώπινες Δραστηριότητες - Επιδράσεις
ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ
Ανατολική Μακεδονία και Θράκη
Δήμος Αβδήρων
Δήμος Αιγείρου
Δήμος Αλεξανδρούπολης
Δήμος Βύσσας
Δήμος Διδυμοτείχου
Δήμος Δοξάτου
Δήμος Ελευθερών
Δήμος Θάσου
Δήμος Ιάσμου
Δήμος Κάτω Νευροκοπίου
Δήμος Κεραμωτής
Δήμος Μαρωνείας
Δήμος Μεταξάδων
Δήμος Μύκης
Δήμος Νέου Σιδηροχωρίου
Δήμος Ορεινού
Δήμος Παγγαίου
Δήμος Παρανεστίου
Δήμος Προσοτσάνης
Δήμος Σαμοθράκης
Δήμος Σουφλίου
Δήμος Σταυρούπολης
Δήμος Σώστου
Δήμος Τοπείρου
Δήμος Φερών
Δήμος Φιλίππων
Δήμος Φιλλύρας
Δήμος Χρυσούπολης
Κοινότητα Θερμών
Κοινότητα Σιδηρονέρου
Έδαφος / Υπέδαφος: ΥΠΟΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ Ολες οι κατηγορίες
Δεν υπάρχουν υποκατηγορίες στη Θεματική Κατηγορία που επιλέξατε.

05/02/2006
Φέρες – Δέλτα Έβρου

Στυλιανός Σκιάς
Πηγή: Ι.Π.Ε.Τ.
© Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης
προεπισκόπηση εκτύπωσης

ΕΔΑΦΟΣ / ΥΠΕΔΑΦΟΣ
Έδαφος: Το εκτεταμένο σύμπλεγμα υγροτόπων του Δέλτα, σχηματίστηκε από τις προσχώσεις του ποταμού Έβρου. Με την πάροδο του χρόνου οι προσχώσεις, εγκιβωτίζοντας τμήματα θάλασσας, δημιούργησαν τις λιμνοθάλασσες, την πολυσχιδή μορφολογία των ακτών, τις αμμονησίδες και τις εκτεταμένες αλατούχες εκτάσεις. Τα εδάφη που επικρατούν είναι ιλυώδη έως αργιλώδη με υψηλό βαθμό παθογένειας (αλατούχα έως αλκαλικά).
Αυτό οφείλεται κυρίως στη μηχανική σύσταση των εδαφών που χαρακτηρίζονται από πολύ μικρό πορώδες (λεπτή άργιλος), γεγονός που δυσκολεύει την έκπλυση των αλάτων, και στο χαμηλό υψόμετρο της επιφανείας των εδαφών (0.5 μέτρα πάνω από το θαλάσσιο επίπεδο), ενώ σε αρκετές περιοχές η επιφάνεια του εδάφους βρίσκεται κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ύπαρξη υπόγειων νερών με μεγάλη περιεκτικότητα αλάτων. Σε περιόδους ξηρασίας παρατηρούνται μεγάλες εκτάσεις με κρυσταλλικό αλάτι στην επιφάνεια, λόγω εξάτμισης του υπόγειου νερού. Η δυσμενής επίδραση των αλάτων στα εδάφη, επιτείνεται κυρίως το καλοκαίρι λόγω της περιοδικής κατάκλισης με θαλασσινό νερό και της ανοδικής κίνησης των εδαφικών διαλυμάτων με αποτέλεσμα την αυξημένη ποσότητα αλάτων στα ανώτερα εδαφικά στρώματα.
Στη βόρεια περιοχή του δέλτα, που χαρακτηρίζεται από καλή γονιμότητα, επικρατούν αργιλοπηλώδη εδάφη ενώ στη νότια περιοχή τα εδάφη είναι περισσότερο αμμώδη.
Γενικά στην περιοχή του δέλτα και μέχρι σε βάθος 2 μέτρων, τα εδάφη είναι επί το πλείστον πηλοί με σημαντικό ποσοστό σε άργιλο και ψιλόκοκκη άμμο. Τα εδάφη αυτά παραμένουν, κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους, κορεσμένα με συνέπεια την χαμηλή ικανότητα φιλτραρίσματος του νερού.
Υπέδαφος: Οι γεωλογικοί σχηματισμοί που απαντούν στην ευρύτερη περιοχή του Δέλτα είναι:
i) Μολασσικά ιζήματα
ii) Τεταρτογενή ιζήματα

i) Τα Μολασσικά ιζήματα καλύπτουν αυτά της Περιροδοπικής ενότητας και εμφανίζονται στην ευρύτερη βόρεια περιοχή του δέλτα πλησίον του Πέπλου και των Κήπων εκτεινόμενα ανατολικά μέχρι τον ποταμό Έβρο.
Λιθολογικά η σειρά αυτή συνίσταται από εναλλαγές αργίλων, μαργών και ψαμμιτών μέσα στους οποίους περιέχονται ορίζοντες λιγνιτών και όξινων ηφαιστειακών τοφφων και τοφφιτών.

ii) Τα Τεταρτογενή ιζήματα περιλαμβάνουν όλες τις Πλειστοκαινικές και Ολοκαινικές αποθέσεις που καλύπτουν την ευρύτερη περιοχή του δέλτα καθώς και τις παράκτιες και παρέβριες περιοχές από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τα Λαγυνά. Τα ιζήματα αυτά είναι στην πλειοψηφία τους αποθέσεις του ποταμού Έβρου σε μορφή αναβαθμίδων. Ο ποταμός μεταφέρει ετησίως στις εκβολές του 170.000 τόνους ιζήματα, μέρος των οποίων αποτίθεται στις περιοχές που πλημμυρίζουν.
Ορυκτολογικά τα ιζήματα αυτά συνίστανται από μαρμαρυγία και σε μικρότερα ποσοστά από άστριο, χαλαζία και ανθρακικό ασβέστιο.
Η λιθολογική σύσταση των ιζημάτων αυτών παρουσιάζει ισχυρή διαφοροποίηση τόσο κατά την οριζόντια όσο και την κατακόρυφη διεύθυνση με εναλλαγές άμμου, αργίλου και χαλικιών.