Οδηγός Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης

Ο Θάμυρις κατατάσσεται στους Θράκες αοιδούς. Λέγεται πως ο πατέρας του ήταν ο Φιλάμμων, γιος του Απόλλωνα και μητέρα του η Αργιόπη, μια από τις Νύμφες του Παρνασσού. Σύμφωνα με το μύθο, όταν επρόκειτο να γεννηθεί ο Θάμυρις, η Αργιόπη μετοίκησε στους Θράκες Οδρύσες, όπου τον μεγάλωσε σε περιβάλλον που αγαπούσε τη μουσική, όπως και ο Ορφέας. Ο Θάμυρις, του οποίου το όνομα προέρχεται από το ρήμα θαμίζω (συχνάζω), αντιπροσωπεύει τον φτωχό, αλλά προικισμένο βάρδο που τραγουδούσε τα κατορθώματα των ηρώων στις αυλές των βασιλιάδων και σε χώρους θρησκευτικών γιορτών. Ουσιαστικά, αποτελεί τη μυθοποιημένη μορφή του ραψωδού ή του αοιδού των υπομυκηναϊκών χρόνων. Σε μεγάλες γιορτές συγκεντρωνόταν πλήθος αοιδών, γεγονός που έδινε την ευκαιρία για την προκήρυξη αγώνων και επάθλων άσματος. Είναι γνωστό πως κατά τους Δελφικούς αγώνες, ένα από τα αγωνίσματα αποτελούσε μόνο ένας ύμνος για το θεό. Σύμφωνα με τον Παυσανία, πολύ αργότερα, γύρω στα 586 π.Χ., προστέθηκε το αγώνισμα της κιθαρωδίας, καθώς και του αυλού και της αυλωδίας, ενώ ακόμα αργότερα ξεκίνησαν οι αγώνες δρόμου και τα άλλα γυμνικά αγωνίσματα.

Στους Δελφικούς αγώνες, στο πρώτο αγώνισμα άσματος νίκησε ο κρητικός Χρυσόθεμις, στο δεύτερο ο πατέρας του Θάμυρη ο Φιλάμμωνας και στο τρίτο ο ίδιος ο Θάμυρις. Ο Θάμυρις γρήγορα απέκτησε τη φήμη του ικανότερου αοιδού, γεγονός όμως που τον κατέστησε έναν εξαιρετικά υπερόπτη άνθρωπο. Από την αλαζονεία του, που ενισχύονταν και από το σωματικό του κάλλος, τόλμησε να προκαλέσει σε αγώνα άσματος τις Μούσες, οι οποίες εκδικούνταν σκληρά οποιαδήποτε μορφή ύβρεως σε βάρος τους και να απειλήσει πως αν τις νικούσε θα υπέβαλλε την καθεμιά σε πρόσθετη ταπείνωση. Οι Μούσες νίκησαν τον Θάμυρη και για να τον τιμωρήσουν τον τύφλωσαν, του στέρησαν από τις μουσικές του ικανότητες και τον καταδίκασαν να μεταβεί μετά τον θάνατό του στον υποχθόνιο τόπο των τιμωριών, μαζί με άλλους ασεβείς.

Βιβλιογραφία:

Ελλάς-Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, (1992). Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας – Θράκης.

Κακριδής Ι., (1986). Ελληνική Μυθολογία, Τόμος 3, Οι Ήρωες, Εκδοτική Αθηνών, σελ. 300-301.

Ξάνθη, Τουριστικός οδηγός του Νομού, (2002). Έκδοση Νομαρχίας Ξάνθης, σελ. 13.

Τριαντάφυλλος Δ., (1994). Αρχαία Θράκη, στο Θράκη, Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας – Θράκης, σελ. 50.

Τσιαφάκη Δ., (1998). Η Θράκη στην Αττική Εικονογραφία του 5ου αι. π.Χ. Προσεγγίσεις στις σχέσεις Αθήνας και Θράκης, σελ. 94-106.