Οδηγός Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης

Η Χιόνη, κόρη του Βορέα και της Ωρείθυιας, απέκτησε με το Θεό Ποσειδώνα έναν γιο, τον Εύμολπο. Το γεγονός, όμως ότι ο Εύμολπος ήταν καρπός παράνομης σχέσης, ανάγκασε τη Χιόνη να πετάξει στη θάλασσα το γιο της, αλλά ο πατέρας του, ο Ποσειδώνας, δεν τον άφησε να χαθεί. Περιέσωσε τον Εύμολπο και τον μεγάλωσε με πολλή φροντίδα στην Αιθιοπία, όπου, όταν ανδρώθηκε, παντρεύτηκε την κόρη του βασιλιά εκείνης της χώρας και απέκτησε μαζί της έναν γιο, τον Ίσμαρο. Ο Εύμολπος, όμως, επιχείρησε να βιάσει την αδελφή της γυναίκας του, γεγονός που εξόργισε τον πατέρα της. Προκειμένου να αποφύγει την τιμωρία του, ο Εύμολπος έφυγε κρυφά με τον γιό του στη Θράκη και ζήτησε καταφύγιο στον Τεγύριο, βασιλιά των Θρακών. Ο Τεγύριος του πρόσφερε άσυλο και αργότερα έδωσε την κόρη του στο γιο του Εύμολπου, Ίσμαρο. Οι φόβοι του Τεγύριου, όμως, ότι ο Εύμολπος μπορεί να του έκλεβε τη βασιλεία, ανάγκασαν τον Εύμολπο να φύγει στη Αττική, όπου ανέπτυξε στενές σχέσεις με τους άρχοντες της Ελευσίνας.

Η πληροφόρηση για τον πρόωρο θάνατο του γιού του Ίσμαρου έφεραν και πάλι τον Εύμολπο στη Θράκη, προκειμένου να παραλάβει τη βασιλεία της περιοχής. Με την ιδιότητα αυτή του βασιλιά της Θράκης τον κάλεσαν αργότερα οι Ελευσίνιοι για να τους προσφέρει βοήθεια στον πόλεμό τους με τους Αθηναίους. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, το πρώτο ιστορικό γεγονός των Αθηνών ήταν η πολιορκία της Ακροπόλεως από τον βασιλέα Εύμολπο και τους Ελευσινίους πολεμιστές του. Κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου πολέμου ο Εύμολπος έχασε τη ζωή του από το χέρι του βασιλιά της Αθήνας Ερεχθέα, γεγονός που εξόργισε το θεό Ποσειδώνα. Εκδικήθηκε για το χαμό του γιου του ξεκληρίζοντας όλη την οικογένεια του Ερεχθέα. Έκτοτε η Ελευσίνα υποτάχθηκε στην Αθήνα, διατηρώντας τα προνόμιά της σαν μεγάλο λατρευτικό κέντρο. Σύμφωνα με άλλες παραλλαγές του μύθου στον πόλεμο των Ελευσινίων και των Αθηναίων σκοτώθηκε μαζί με τον Εύμολπο και ο γιος του Ίσμαρος, οπότε στην Ελευσίνα έμεινε ένας άλλος γιος του, ο Κήρυκας (κατά άλλους ο Κήρυκας ήταν γιος του Ερμή και της Αγλαύρου, κόρης του Αθηναίου βασιλιά Κέκροπα).

Πάντως, οι επικρατέστερες παραδόσεις θέλουν τον Εύμολπο να είναι ο πρώτος άνθρωπος που μυήθηκε στα Ελευσίνια Μυστήρια και τους απογόνους του, τους Ευμολπίδες να έχουν το αποκλειστικό προνόμιο της τέλεσης των Ελευσίνιων Μυστηρίων.

Βιβλιογραφία:

Ελλάς-Ανατολική Μακεδονία-Θράκη, (1992). Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας – Θράκης.

Κακριδής Ι., (1986). Ελληνική Μυθολογία, Τόμος 3, Οι Ήρωες, Εκδοτική Αθηνών, σελ. 291.

Ξάνθη, Τουριστικός οδηγός του Νομού, (2002). Έκδοση Νομαρχίας Ξάνθης, σελ. 13.

Τριαντάφυλλος Δ., (1994). Αρχαία Θράκη, στο Θράκη, Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Ανατ. Μακεδονίας – Θράκης, σελ. 50.

Τσιαφάκη Δ., (1998). Η Θράκη στην Αττική Εικονογραφία του 5ου αι. π.Χ. Προσεγγίσεις στις σχέσεις Αθήνας και Θράκης, σελ. 123-134.

Simon E. (1996). Οι Θεοί των Αρχαίων Ελλήνων, ελλ. μτφ. Πινγιάτογλου Σ., University Studio Press, σελ. 103.