Οδηγός Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης

Οι αρχαίοι θεωρούσαν τον 'Εβρο τον μεγαλύτερο ποταμό του κόσμου. Ο Αλκαίος τον αναφέρει ως «κάλλιστον ποταμό», ο Ευρυπίδης ως «αργυρρορύτην», ο Πλίνιος ως «χρυσόρρουν». Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, η αρχική ονομασία του ποταμού ήταν Ρόμβος, ενώ τη σημερινή του ονομασία την πήρε από τον Έβρο, γιο του μυθικού βασιλιά της Θράκης Κασσάνδρου.

Ο Κάσσανδρος χώρισε την Κροτωνίκη και παντρεύτηκε την Δαμασίππη, η οποία ερωτεύθηκε παράφορα τον Έβρο, γιο του Κασσάνδρου από την Κροτωνίκη. Ο Έβρος απέρριψε τον ερωτά της κι εκείνη, για να τον εκδικηθεί, τον συκοφάντησε στον Κάσσανδρο ότι αποπειράθηκε να την βιάσει. Έτσι, ο νεαρός Έβρος, κυνηγημένος από τον πατέρα του, που πίστεψε τις συκοφαντίες της μητριάς του, έπεσε και πνίγηκε στον ποταμό Ρόμβο. Έκτοτε ο ποταμός της ταυτίστηκε με το όνομα του τραγικού νέου.

Ο ποταμός Έβρος συνδέεται με πολλούς μύθους της περιοχής. Εδώ έδρασε ο μάντης και αοιδός Ορφέας, ο οποίος θέσπισε τα ορφικά μυστήρια. Μαζί με τα ορφικά, στον τόπο άνθισε η λατρεία του Βάκχου, του Διόνυσου, και στη Σαμοθράκη εκείνη των Καβείρων. Στα νερά του Έβρου κατέληξαν το κεφάλι και η λύρα του Ορφέα, μετά τον τραγικό θάνατό του από τις Μαινάδες. Αλλά και ο Ορέστης, μετά το φόνο της μητέρας του Κλυταιμνήστρα, έφτασε, σύμφωνα με χρησμό, στη θρακική πόλη Ουσκουδάμα, λούστηκε στα νερά του Έβρου για να απαλλαγεί από τις Ερινύες και έχτισε μια νέα πόλη, την Ορεστιάδα.

Βιβλιογραφία:

Κακριδής Ι., (1986). Ελληνική Μυθολογία, Τόμος 3, Οι Ήρωες, Εκδοτική Αθηνών, σελ. 294-295.